Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ
pantelak@ enet.gr
Το σχέδιο «Καλλικράτης», ανεξαρτήτως της υποκειμενικής θεώρησης ή των επιμέρους ενστάσεων που μπορεί να έχει κάποιος γι' αυτό, αποτελεί μια τομή στη σύγχρονη λειτουργία του κράτους.
Εχει ανάλογα και μάλλον πιο έντονα χαρακτηριστικά και από το σχέδιο «Καποδίστριας», το οποίο πριν από την εφαρμογή του το 2008 είχε συναντήσει πολλές αντιδράσεις, αργότερα όμως έγινε κοινά παραδεκτό ότι λειτούργησε θετικά. Είναι ενδεικτικό πως η Ν.Δ. που αρχικά είχε στηρίξει τις αρνητικές αντιδράσεις σε επιμέρους περιοχές της χώρας, ως κυβέρνηση άφησε αλώβητο το σχέδιο να λειτουργήσει.
Τη μεγάλη αυτή τομή του «Καλλικράτη», ωστόσο, την υπονομεύει η ίδια η κυβέρνηση που επιχειρεί να την προωθήσει. Και το κάνει με διάφορους τρόπους. Αντί η προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ να στηρίζεται στο ίδιο αυτό το εγχείρημα, γίνεται εναγώνια προσπάθεια να μετατεθεί το παιχνίδι σε διαφορετικά επίπεδα.
Παράδειγμα πρώτο, το ζήτημα των υποψηφίων που θα υπηρετήσουν τον νέο θεσμό. Δεν αναζητούν τους ικανότερους και αυτούς που πιστεύουν σε αυτό το δύσκολο εγχείρημα, αλλά εκείνους που μπορούν να δώσουν στη μάχη του Νοεμβρίου χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών, ν' αυξήσει ή να διατηρήσει δηλαδή το ΠΑΣΟΚ την κομματική του επιρροή.
Παράδειγμα δεύτερο, η προεκλογική εκστρατεία, στην οποία η κυβέρνηση δεν έχει σκοπό να προπαγανδίσει υπέρ μιας θεμελιώδους αλλαγής στη λειτουργία του κράτους, αλλά να περιορίσει τις ενδεχόμενες απώλειες λόγω των οικονομικών της μέτρων (Γι' αυτό και το χθεσινό σιωπητήριο μέχρι τον Νοέμβρη για νέα μέτρα.) Πρόκειται δηλαδή για υπονόμευση ενός θεσμού εκ των έσω. Και, μάλλον, μόνο ο Γ. Ραγκούσης θα σημειώνει το σημαντικό του εγχειρήματος...
