Το γράψαμε χθες και το επιβεβαιώνουν πανηγυρικά πέντε εξαίρετοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, καθηγητές του συνταγματικού δικαίου στα τέσσερα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας, με μια επιστολή - κόλαφο για τον Λουκά Παπαδήμο και την ανεκδιήγητη κυβέρνησή του. Οι πανεπιστημιακοί αυτοί, με βαθιά γνώση του ελληνικού Συντάγματος, με ακλόνητη επιστημονική κατάρτιση και με ισχυρή και τεκμηριωμένη άποψη μιλούν ευθέως για κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ελλάδα και για ωμό εκβιασμό των ελλήνων πολιτών και βουλευτών από τον πρωθυπουργό. Είναι οι ιδιοι άνθρωποι που διδάσκουν κάθε χρόνο εκατοντάδες έλληνες φοιτητές των νομικών σχολών και των σχολών πολιτικών επιστημών της χώρας. Και είναι οι ίδιοι νέοι που αύριο θα κληθούν να υπηρετήσουν το Σύνταγμα και να εφαρμόσουν τους νόμους.
Το κείμενο - καταπέλτης, που υπογράφουν οι πέντε καθηγητές του συνταγματικού δικαίου, δεν είναι ένα αόριστο και γενικό κείμενο που εκφράζει κάποιες απόψεις ή θέσεις. Οι καθηγητές μιλούν πολύ συγκεκριμένα -πιο συγκεκριμένα, κατά τη γνώμη μου δε γίνεται- για το ποιες αρχές και άρθρα του Συντάγματος παραβιάζει το δεύτερο απάνθρωπο Μνημόνιο, ενώ αναφέρονται και στις αρχές εκείνες που εμπεριέχονται σε διεθνείς συμβάσεις και συνθηκες και οι οποίες καταπατώνται με τον πιο βάναυσο και σκληρό τρόπο.
Ας δούμε όμως τι λένε οι καθηγητές:
"Αισθανόμαστε την υποχρέωση να επισημάνουμε προς τη Βουλή και τον ελληνικό λαό ότι το κείμενο, το οποίο καλείται να ψηφίσει η λαϊκή αντιπροσωπεία, παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τους λόγους που ακολουθούν:
Η παρούσα Βουλή εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2009 κάτω από εντελώς διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις και η λαϊκή εντολή προς αυτή, κατά την έννοια του άρθρου 41 του Συντάγματος, ήταν διαμετρικά αντίθετη από όσα προβλέπει τώρα το κατατεθειμένο κείμενο. Λείπει, συνεπώς, η δημοκρατική νομιμοποίηση για την ψήφισή του.
Το περιεχόμενο του κειμένου, που καλείται να ψηφίσει η Βουλή είναι προϊόν οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού, εκ μέρους των εκπροσώπων των δανειστών, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου (άρθρο 52 της Διεθνούς Σύμβασης της Βιέννης του 1969).
Το κείμενο που κατατέθηκε για ψήφιση δεν αποτελεί κατά το Σύνταγμα ούτε σχέδιο νόμου, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει διατάξεις νομοθετικού περιεχομένου ούτε σχέδιο νόμου κυρωτικού διεθνούς σύμβασης, δεδομένου ότι δεν περιέχει το υπογεγραμμένο κείμενο της διεθνούς σύμβασης. Πρόκειται για κείμενο προγράμματος, που επιχειρείται να δεσμεύσει ανεπίτρεπτα επί δεκαετίες το μέλλον της χώρας. Παρουσιαζόμενο, συνεπώς, ως δεσμευτικό κείμενο νόμου, παραβιάζει την αντιπροσωπευτική αρχή και την κατά το Σύνταγμα άσκηση της νομοθετικής λειτουργίας (άρθρο 26 Σ).
Το κείμενο επιχειρείται να υπερψηφιστεί κατά παράβαση του άρθρου 29 του Συντάγματος, στο βαθμό που επιβάλλεται κομματική πειθαρχία χωρίς προηγούμενη εσωτερική ψηφοφορία και απόφαση συλλογικών κομματικών οργάνων.
Η πρόβλεψη ότι οι νέες δανειακές συμβάσεις θα ισχύουν από την υπογραφή τους, χωρίς κύρωση από την Βουλή, παραβιάζει τα άρθρα 28 παρ. 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς και το διεθνές δίκαιο.
Οι συνταγματικές και οι διεθνούς δικαίου εγγυήσεις σεβασμού και προστασίας της εθνικής κυριαρχίας προσβάλλονται επιπλέον: με την επανάληψη –όπως και στη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της 10.5.2010- της ρήτρας παραίτησης από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας
με τον υπερδανεισμό της χώρας και την άμεση στέρηση της δυνατότητας ικανοποίησης των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ελλήνων πολιτών με τη σώρευση «επαχθούς» δανεισμού και με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του δημοσίου διεθνούς δικαίου που διέπει τις διεθνείς συμβάσεις των κρατών.
Συνεπώς, το κείμενο που καλείται η Βουλή να ψηφίσει παραβιάζει στον πυρήνα τους τις συνταγματικές εγγυήσεις της εθνικής κυριαρχίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αρχής (άρθρο 1 του Συντάγματος).
Τα μέτρα που προβλέπει το προς ψήφιση κείμενο ότι θα επιβληθούν στον ελληνικό λαόπαραβιάζουν τις αρχές της ισότητας των βαρών, του κοινωνικού κράτους δικαίου (άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και τις εγγυήσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων (άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος). Παραβιάζουν επίσης θεμελιώδεις εγγυήσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας (του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και του διεθνούς δικαίου, καθώς και εγγυήσεις του διεθνούς εργατικού δικαίου
Η ψήφιση του νομοσχεδίου συνιστά, συνεπώς, εκτροπή από τη συνταγματική, την ευρωπαϊκή και τη διεθνή νομιμότητα."
Υ.Γ. Ο Γιώργος Κασιμάτης είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Ανδρέας Δημητρόπουλος είναι Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θράκης, ο Ηλίας Νικολόπουλος είναι Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και ο Κώστας Χρυσόγονος είναι Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Πηγή: Mediasoup
