Μία απίστευτη αυτοδιοικητική ιστορία με την πένα της Τρολλυμπίας!
(σσΟ: Μπορεί η υπόθεση να παρουσιάζεται με χιουμοριστική διάθεση αλλά το θέμα είναι εξοργιστικό και αναμένουμε να δούμε αν θα ιδρώσει το αυτί κανενός μετά από αυτή την αποκάλυψη)
10 ημέρες πριν τις εκλογές και ξάφνου ο όμορφος Βύρωνας γεμίζει από ένα καλαίσθητο έντυπο σε χιλιάδες αντίτυπα. Μία πολυτελής έκδοση ιλουστρασιόν με ένα ένθετο ανωτέρας ποιότητας, που μπορούσες να το βρεις σε στάσεις, παγκάκια, φούρνους, πεζούλια, γραμματοκιβώτια. Λες και έβρεξε Λουξ χαρτί 180 γραμμαρίων εξαιρετικής εκτύπωσης που θα το ζήλευε και το προσκλητήριο του Άκη για τον 4-seasons γάμο του!!!
Το έντυπο με τίτλο “Δημοτικός Αντίλογος” είχε μία πρωτοσέλιδη αποκάλυψη – φωτιά (κλικ):
“Μαύρο χρήμα σε λογαριασμό του Δημάρχου”!
Αμέσως ένιωσα την περιέργεια να ανατρέξω στις εσωτερικές σελίδες για να δω ποιός μαχητής εκδότης έβαλε μπροστά το ανάστημα του για να εξυγιάνει επιτέλους αυτόν τον έρμο τόπο… Εκεί με περίμενε μία έκπληξη (κλικ):
Η τιτάνια αυτή έκδοση, ήταν ορφανή! Ναι, δεν αναφέρεται πουθενά ο εκδότης! Τόσα έξοδα, τόσος κόπος, τόση τόλμη και να μην αναφέρεται αυτός που δικαίως θα έπρεπε να προβάλλει τους καρπούς του μόχθου του… Και όμως, “εκδότης” πουθενά!
Ξανακοιτάζω το εξώφυλλο και βλέπω ότι το έντυπο αυτοχαρακτηρίζεται ως “Μηνιαία Δημοτική Εφημερίδα” πράγμα που σημαίνει ότι οφείλει να αναφέρει τον εκδότη. Αντ’ αυτού, υπάρχει μία υποσημείωση, ότι “τα ενυπόγραφα άρθρα δεν εκφράζουν απαραίτητα την εφημερίδα”. Μπέρδεμα. Τα ενυπόγραφα δεν εκφράζουν την εφημερίδα, για τα ανυπόγραφα δεν αναφέρεται ο εκδότης… Εάν αυτός ο ελεεινός δήμαρχος ήθελε να σβουρίξει δυο τρεις αγωγές έτσι για τα μάτια, ΠΟΥ θα τις έκανε;
Άνοιξα λοιπόν το ένθετο για να δω το μαύρο χρήμα (αφού τώρα με τον ΓΑΠ, χρήμα μόνο μαύρο και σε φωτογραφία μπορούμε να δούμε) και είδα ότι περιείχε ένα δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος, με εισαγωγικό τίτλο “σπάει η ομερτά των ΜΜΕ”. “Μπράβο ο δήμαρχος” σκέφτηκα, “όλα τα ΜΜΕ είχε κλειδωμένα τόσα χρόνια και να σπάει η ομερτά 10 μέρες πριν τις εκλογές”. Το δημοσίευμα όμως δεν ήταν κατατοπιστικό αφού έλεγε ότι ο ΣΔΟΕ έλεγξε τα πάντα μετά τις καταγγελίες του Παναγιώτη Κόνσουλα, υποψηφίου με το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν βρήκε κάτι το μεμπτό…
Χρειάζομαι επειγόντως έναν καφέ, σκέφτηκα. Δεν δουλεύει το μυαλό μου. Μαύρο χρήμα ακούω και χρήμα δεν βλέπω… Στο παρακείμενο καφενείο λοιπόν, πάνω στον πάγκο , πέφτει το μάτι μου σε ένα παλαιότερο τεύχος αυτής της μαχητικής έκδοσης. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010. Ώπα λέω, για να δω μήπως βγάλω εδώ καμια άκρη.
Στο πρωτοσέλιδο λοιπόν, ποιόν βλέπω; Τον Παναγιώτη Κόνσουλα, που είχε κάνει την προαναφερόμενη καταγγελία (κλικ): Διθυραμβικό το άρθρο, “φιλοΚονσουλική” θα είναι η εφημερίδα, σκέφτομαι και την ανοίγω. Και εκεί με περίμενε η μεγάλη έκπληξη… Η εφημερίδα δεν ήταν απλά “ΦιλοΚονσουλική”, αλλά σκέτο “Κονσουλική”! Στην ίδια σελίδα, στην ίδια θέση που στο τρέχον φύλλο έλειπε ο εκδότης, αντίκρυσα έκπληκτη το όνομα του Παναγιώτη Κόνσουλα να φιγουράρει ως εκδότης!!
Αμάν λέω, μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά. Δηλαδή ο Κόνσουλας έφτιαξε εφημερίδα για να …υμνεί τον Κόνσουλα; Σα να δεις το “Έθνος” με πρωτοσέλιδο “Μπόμπολας: Ο καλύτερος κατασκευαστής του ηλιακού συστήματος”. Αλλά και πάλι, οι δύο εκδόσεις που κρατούσα στα χέρια μου “μύριζαν” δεκάδες χιλιάδες Ευρώ και οπωσδήποτε θα υπήρχαν και άλλες.
Τότε, σαν έξυπνη κοπέλα που είμαι, πονηρεύτηκα. Να δεις λέω, που στο τρέχον φύλλο τον “εξαφάνισαν” τον άνθρωπο για να μην του καταλογίσουν υπέρβαση προεκλογικών δαπανών. Αλλά και πάλι, αφού στο αμέσως προηγούμενο τον αναφέρουν, πως είναι δυνατόν να την γλιτώσει;
Άρα, μάλλον το έκανε για να μην φάει καμιά αγωγή από τον κακό δήμαρχο λόγω του τωρινού εξωφύλλου. Αλλά και πάλι δεν στέκει. Μέσα σε ένα μήνα πως είναι δυνατόν μία εφημερίδα να είναι …ανέκδοτη; Εδώ θα σηκωθούν και οι πέτρες!
Η μόνη πιθανή εξήγηση που μου ήρθε στο μυαλό, ήταν αντί για διαφάνεια να άκουσε “αφάνεια” και να την εφάρμοσε στο έπακρο. Λαθάκι δηλαδή, πως είπε η άλλη, η πράσινη βουλευτίνα στην Κόρινθο, φταίει ο Δαίμονας.
“Μάλλον πρέπει να κάνουν κανέναν ευχέλαιο στην Ιπποκράτους” μονολόγησα, αν και ο εξορκισμός θα ταίριαζε καλύτερα. Και συνέχισα τον καφέ μου διαβάζοντας το ρεπορτάζ για τη ζωοφιλία (κλικ στην δεύτερη εικόνα) που για κάποιον περίεργο λόγο με γέμισε ζεστασιά. Είχα αρχίσει να θεωρώ πως κάποιοι μας θεωρούν ΤΕΛΕΙΩΣ ΖΩΑ.
(σσΟ: Το θέμα μόνο για πλάκα δεν είναι, αλλά ας δούμε εάν θα ιδρώσει το αυτί κανενός στην Ιπποκράτους, γιατί όντως μας θεωρούν όχι απλώς ζώα αλλά υποζύγια).
